جنگ سرد خاتمه یافت و آمریکا خود را پیروز دنیای بعد از آن می دانست اما تحولات اخیر عرصه بین الملل, رقیب سنتی آمریکا یعنی روسیه را به دنیای رقابت با آمریکا بازگردانده است بازگشتی که خیلی از تحلیلگران به آن عنوان جنگ سرد مدرن داده اند.
منشا اصلی درگیری اوباما با پوتین در واقع برمی گردد به همان مسئله ای که بارها و بارها امریکایی ها تحت عنوان تحلیل های «روبینستین» مطرح کرده اند و بنا به استدلال های نویسندگانی چون «روبینستین» اساساً امریکایی ها معتقد هستند که روس ها یک زمانی لباس تزار به تن داشته اند، یک زمانی لباس مارکسیست ها را به تن کرده اند، و اینک لباس فدراسیون به تن کرده اند. و در هر زمان با یک لباس جدید. یعنی ملبس شده اند به یک ایدئولوژی جدید و یا اینکه بعد از اینکه دوران ایدئولوژی تمام شد، ملبس شدند به تحلیل های فدراتیو. آنها معتقد هستند که مسئله اصلی که برای روس ها وجود دارد بر اساس آنچه که امریکایی ها می گویند از گفته های روبینستین هست که مفهوم « نژاد روس» می باشد.
امریکایی ها می گویند که مفهوم نژاد روس هست که روس ها توانسته اند ملت های اروپا و آسیا را در سطح منطقه ای بویژه از قدیم الایام به سیطره خودشان در بیاورند و در نتیجه هژمونی «نژاد روس» وجود دارد و باید این هژمونی از بین برود. این خواسته و اهدافی است که امریکایی ها و نویسندگانی چون روبینستین –که اکنون البته فوت کرده- ولی خوب تئوری هایش موجود است، بدان معتقدند و افرادی مثل هنری کیسینجر هم دنباله رو همین نظریه هستند که بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی هم گرچه جرج کنان می گفت که مهار روس ها تمام شده ولی کیسینجر بر اساس سیاست های روبینستین گفت که نه، باید مرحله دوم و فاز دوم فروپاشی سیطره روس ها انجام شود. همین مسئله منشا اختلاف بین امریکایی ها و روس ها می باشد. اما بعد از اینکه اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید و روس ها به فدراسیون رو آوردند، امریکایی ها خیلی محتاطانه با این قضیه برخورد کردند. مخصوصاً از نظر امنیتی. حتی اروپاییان نیز با ورود روسیه به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی محالفت کردند. باز هم دیدید که همچنان آن نطفه اختلافات امنیتی بین روسیه و آمریکا وجود دارد. حالا آنچه پوتین اذعان می کند، این است که خوب شما بر همان اساسی که در امور کشورها دخالت می کنید که بر اساس همان «اصل اصالت فایده» می باشد، ما هم بر اساس همان برای حمایت از اتباع روس در اوکراین و سوریه دخالت می کنیم. خوب ببینید این نشان می‌دهد که گرچه پرخاشگری ها و لفاظی هایی که بین دو رئیس جمهور در حال صورت گیری است، فرض کنید که در رابطه با ترامپ باشد.
خوب ترامپ به عنوان یک کاندیدای ریاست جمهوریِ ساختار شکن که نماینده جامعه هست و در مقابلش خانم کلینتون نماینده دولت و حاکمیت است، پا به عرصه انتخابات نهاده است. الان در امریکا انتخابات بین دو حزب نیست به نظر من. بلکه از یک طرف بین دو حزب جمهوری خواه و دموکرات است که از خانم کلینتون حمایت می کنند و آن طرف جامعه است. جامعه علیه دولت و دولت علیه جامعه. منظورم در اینجا از دولت همان حاکمیت است. بنابراین خوب پوتین هم خیلی خوشحال هست که از درون جامعه به امریکا حمله کند. همانطور که امریکایی ها از درون جامعه به روس ها حمله می کنند. امریکایی ها می گویند که هژمونی روس ها باید از بین برود و از درون روسیه فرو بپاشد. حالا پوتین هم با حمایت تلویحی از ترامپ، در واقع جامعه آمریکا را علیه حاکمیتش تحریک می کند. خوب این به نظر من هم بحث تئوریک و هم واقعیتی عملی ای است که بین این دو وجود دارد.
